හීන් හිරිකඩ වැටෙන වැස්සෙත් ල ස්සනක් නම් පෙනෙනවා මේඝයට පෙම් බැන්ද කුමරිගෙ පහුවදා ඇඟ ගැහෙනවා මුවෙහි සිනහව ගතෙහි හිරිගඩු මොහොතකට මඟහරිනවා නමුත් අවසන ළබැදි ප්‍රේමෙ ම දුකට හේතුන් සදනවා
Posts
මලක්
අලුයම පිපී පි ඹිදුවත් නොයෙක් සිත් උන් දන්නෙ නැතුව ඇති පිණිබිංදුවල බරත් සියුම්පෙති මතින් උහුලගෙන හරි අමාරුවෙන් හිනාවෙන මලට ඇත්තෙත්, වෙස් මුහුණක් බව...
වසන්තය නම්..
හැමදාම නො දකින පහන්තරුව සඳසාවි හා එක්ව කොමල කරන අපූරුව ... කිසිදාක සිදුවේද වසත්කල ආලමල් ශීතයෙත් පිපෙන බව, විහිදා සුවැති රැස් දහර සදසාව ළයෙහි හොවමින උණුසුම් වු නිමේෂය පහදා දෙන්නේ අනෙකක් නොව, වසන්තය නම් නුඹ ම පමණක් බව _අප්පි_
කිරිමුහුද හා සඳමඩල
හිත දවන ගිනියමෙහි අසීමිත සහනයක් ගෙනෙන පුර හඳමඩල මෙතරන්ම ඇයි දුරක් කිරිමුහුදෙ එපුරහඳ ගිලේ යැයි ආදරෙන් පෝදාට පසු දිනත් සයුරුතොමො මඟබලත් නොආවත් සනසන්න හැමදාම සයුරුමං මෝදු වෙන බව දනිමි යම් දිනක නුඹ ඉතිං චලා....
සරසවි ගමන
සරසවි ගමන කුටුම්භය තුළ කොටු වු වසර දෙක හමාරව දිනක් එළඹුණා නොවැ පියඹන්න සවි බිමට සරසවිය සවිය කොට හෙට දිනය දිනවන්න රැළේ සිත් සතන් තුළ තිබුණාය දිලි සිහින දෙගුරුන්ගෙ අත අතැර එන විටදි නවබිමට කඳුලු කැට දඟකරේ ඒ සෙනෙහෙ සිහිපත්ව මව් ඇකයෙ මෙන් නොවේ හුරුවුණා තනිව වැඩ පීඩනය දුරලන්න පවුර වුණෙ සවිමත් ම දුකසැපේ ළඟින් සිටි සොයුරු සොයුරන් කැළ ය ජීවිතයෙ ගැඹුරුබව ටිකෙන් ටික දැනෙන විට අත්තිවාරම වුණේ සබරෙ මව් පෙම් බැන්ද තැලෙනවා හැදෙනවා යකඩයක් මෙන් අරුම හෙට දිනයෙ වේවි අප තියුණු සවිමත් අවිය චලා...
යදම් බන්ධන
දුටු විටම රුව නෙතෙහි බැදුණු කලක් ගොස් සිත් සිතින් බැදුණු නෙතින් පමණක් හැඟුම් පැවසූ කලක් තිබුණා මතක රස වූ හදවතට මුල් තැනක් දුන්නූ නැතුව ඉන්නට බැරිව ලතැවූ නොගැළපුණු තැන් සෙමෙන් ගැළපූ දම්වැලක් එය සෙමෙන් ඇමිණූ හෙට ලොවක් ගැන එකට සිතපූ සැලසුමින් රැය පහන් කරපූ ගව්ගනක් දුර දුරින් සිටියත් සිතට ළඟ වෙන කෙනෙක් නැති වූ ස්වරය නොඇසුණ පෝය දෙක තුන ගෙවී යන්නැති දුරක් නොදැනිම හරිම පුදුමයි ඔබට මතකද කදුළු හංගන් පෙමට කැපවුණ රන්හුයෙන් එක්වන්න බැරිවුව සිත් බැදී ඇත යදම් බන්ධන ඉතිං කෙළෙසක තනිව යන්නද මගේ හෙටදින තනා ගැනුමට එකට එක්වී ආව මාවත නොහැක තනියම දමා යන්නට කෙනෙකු එයි මගෙ හිඩැස් පිරුමට එතෙක් ඉන්නම් ළඟට වී මම.. 🖊️ චලා හේරත්